لیزر موهای زائد یکی از بهترین روش ها برای از بین بردن موهای زائد بدن می باشد. این روش به خاطر کم دردی و کم عارضه بودن آن امروزه به یکی از پرطرفدارترین روش ها برای داشتن پوستی صاف و بدون مو تبدیل شده. در این مقاله تصمیم داریم به موارد منع لیزر موهای زائد و این که چه کسانی نباید لیزر کنند بپردازیم.
فنوتیازین (phenothiazine): یک داروی آنتی سایکوتیک (ضد جنون) که با نامهای تجاری فلوفنازین (fluphenazine) و تیوریدازین (thioridazine) و کلرپرومازین(chlorpromazine) موجود است یکی از داروهایی است که برای درمان اختلالات روانی و نیز به عنوان ضد تهوع به کار میرود و از عوارض این دارو میتوان به حساسیت پوست در برابر نور خورشید اشاره کرد ( حساس شدن کلی پوست در برابر نور)
فلوروکینولونها: سیپروفلوکساسین یک فلوروکینولون است که در درمان عفونت ادراری و تنفسی و گوارشی و... به کار میرود این دارو به صورت خوراکی، قطره چشمی، آمپول و سایر موارد نیز وجود دارد و بسته به نظر پزشک در قالب خاص خود و دوز مورد نظر ارائه میشود و از عوارض نادر آن میتوان به خشکی پوست و بروز لکههای قرمز روی پوست اشاره کرد. در طول دوره درمان با این دارو اگر تصمیم بر حذف موهای زائد با لیزر داشتید حتما پزشک خود را در جریان بگذارید و مشورت بخواهید.
داکسی سایکلین (doxycycline): یک آنتی بیوتیک برای درمان برخی عفونتها و پیشگیری از ابتلا به مالاریا که این دارو به صورت قرص و کپسول در دسترس است ( بیشترین: کپسول) مقدار مصرف آن نیز بسته به نظر پزشک متفاوت است. به دلیل افزایش حساسیت پوست در برابر نور هنگام مصرف داکسی سایکلین توصیه میشود د طول دوره مصرف حتیدر روزهای ابری هم از ضدآفتاب استفاده کنید.
سولفانامیدها (sulfonamides): سولفانامیدها خواص آنتی باکتریال دارند. از گروه این دارو سولفادیازین (sulfadiazine) یک دارو برای درمان عفونت و پیشگیری از تب روماتیسمی عود کننده است که از عوارض آن میشود به افزایش حساسیت به نور اشاره کرد به طور کلی توصیه میشود هنگام مصرف این داروها پزشک خود را برای تصمیم لیزر موهای زائد خود در جریان بگذارید. کوتریموکسازول (cotrimoxazole) دیگر آنتی بیوتیک از این گروه است که از عوارض آن تشدید حساسیت به نور است.
داروهای NSAID یا ضد التهاب های غیر استروئیدی: داروهایی مثل ایبوبروفن (ibuprofen) و ناپروکسن (naproxen) و سلکسیب (celecoxibe: درمان بعضی از دردهای التهابی) که از ضد التهابهای غیر استروئیدی هستند میتوانند باعث افزایش حساسیت پوست به نور شوند و در مواردی که پوست حساسی داریم بهتر است نظر پزشک خود را راجع به همزمانی مصرف این داروها و لیزر موهای زائد جویا شویم.
رتینوئیدها(retinoids): داروهایی که برای درمان آکنه به کار میروند مثل ایزوترتینوئین (isotretinoin) که با مهار فعالیت غدد چربی پوست به درمان آکنه کمک میکند عوارض پوستی میتواند داشته باشد مثل ریزش مو، درماتیتها، و یکی از آنها افزیاش حساسیت به نور است. داروی دیگری در دسته رتینوئیدها آسیترتین (acitretin) است که به صورت کپسولهای خوراکی در درمان پسوریازیس و بیماریهای دیگر به کار میرود و از عوارض این دارو میتوان به کهیر و آنژیوادم (یک واکنش آلرژیک که بافتهای عمقیتری نسبت به سطح پوست را درگیر میکند.) اشاره کرد که در مورد مصرف این دو دارو و تصمیم برای لیزر موهای زائد توصیه میشود حتما با پزشک خود مشورت کنید.
کاهندههای قند خون: تعدادی از داروهای کاهنده قند خون مثل گلی پیزاید (glipizide) با تحریک آزاد سازی انسولین و افزایش حساسیت به آن کمک به کنترل آن میکنند اما عوارضی پوستی نیز دارند مثل قرمز شدن پوست، خارش، کهیر و افزایش حساسیت پوست به نور. داروی گلی بن کلامید (glibenclamid) که با نام های تجاری زیادی ( آپوگیبوراید، دائونیل، گلی بن کلامید گلیمد و...) در بازار وجود دارند با کاهش مقاومت به انسولین باعث کنترل قند خون میشوند و از عوارض نسبتا شایع مصرف آن میتوان به واکنش افزایش حساسیتی اشاره کرد(قرمزی پوست، راش، خارش و کهیر) و هنگام مصرف این دارو توصیه میشود که برای تصمیم گیری برای لیزر موهای زائد خود حتما با پزشک مشورت کنید.
داروهای مدر (diuretic: افزایش دهنده ادرار): مصرف داروهایی مثل فروزماید (frusemide) و بومتانید (bumetanide: درمان بیماریهای قلبی) و هیدروکلروتیازید ( hydrochlorothiazide) که به طور کلی برای کاهش فشار خون و کمک به درمان بیماریهای قلبی عروقی نیز از عوارض آنها حساس شدن پوست و حساسیت به نور است.
انالاپرین (enalapril): داروی کنترل فشار خون که به صورت قرص در بازار وجود دارد عوارض جانبیای دارد که یکی از آنها در موارد نادر افزایش حساسیت به نور است.
آمیودارون (amiodaron): داروی آمیودارون به شکل خوراکی و تزریقی با طولانی تر کردن پتانسیل عمل بافت قلب به کنترل تکی کاردیا (افزایش سرعت ضربان قلب) کمک میکند. از عوارض این دارو میتوان از حساسیت پوست به نور و سندروم استیون جانسون یاد کرد.
دیلتیازم (diltiazem): یک مهار کننده کانالهای کلسیم (ca channel blocker) در کنترل آنژین (درد در ناحیه قفسه سینه) و افزایش فشار خون و آریتمی استفاده میشود. این دارو به شکل قرصهای 60mg و 90mg و کپسول و ویال نیز وجود دارد. از عوارض این دارو میتوان به راش پوستی و خارش و حساسیت پوست به نور اشاره کرد.
هیدروکسی کلروکین (hydroxychloroquine): داروی ضد عفونت مالاریا که علاوه بر درمان مالاریا با سرکوب سیستم ایمنی به کنترل و درمان بسیاری از بیماریهای خود ایمنی مثل لوپوس و انواع التهابات مفصلی مثل روماتوئید آرتریت کمک میکند. این دارو به صورت قرصهای 60mg و 200mg وجود دارد.
کینین (Quinine): در درمان مالاریا استفاده میشود. از عوارض این دارو هم میشود به افزایش حساسیت به طور کلی یاد کرد هم باعث افزایش حساسیت فرد به نور. در مواردی این دارو حتی میتواند باعث سندروم استیون جانسون شود ( یک اختلال جدی و سراسری در بدن که حتی میتواند سبب مرگ شود) این دارو به صورت کپسول و قرص برای درمان مالاریا در دسترس است.
واریکونازول: یک داروی ضد قارچ که با تاثیر بر هسته سلولهای قارچمانع تکثیر و بیماریزایی قارچ میشوند. از عوارض پوستی این دارو راشهای پوستی هستند که توصیه میشود هنگام مصرف این دارو پزشک خود را در جریان بگذارید.
از علائم این مسمومیت می توان به موارد زیر اشاره کرد :
پس بهتر است در مواردی که فرد در حال مصرف ویتامین A است لیزر موهای زائد را به بعد از اتمام دوره مصرف ویتامین A موکول کند.
لیستی از داروهای ضد انعقاد خون:
نویسنده : دکتر میلاد فریدونی